Druppels op papier, de pijn en het plezier.

Het vergeten te zijn maakt me helder in dit moment

de mensen, de kleuren en geuren, zijn wie je bent.

Haren vlechten en meidenpraat, voetballen tot de zon onder gaat.

Zij allen leerde mij het plezier van leven en geboren worden

het kunnen ontdekken en zien

het gevecht aan gaan, leren tellen tot tien.

Boos zijn, huilen, woede en verdriet.

Dit alles ligt zo dicht bij elkaar, verschil is er niet.

Jaren, maanden, dagen en minuten denkend aan wat komen gaat

Dromen en fantasie in de wereld die je verlaat

Zo ver van alles, dat je vergeet wat je had

Familie, vrienden, school en jezelf raak je kwijt

in een wereld vol pijn, oorlog, honger en leed

Maar het mooie van de mens, zij kennen geen spijt.

Alle keuzes zijn bewust