Hallo reismaatjes, familie en vrienden!

Het is al weer even geleden dat ik een verhaal gepost heb op mijn reisblog, en dat was niet voor niks. Het is dan ook al weer even geleden dat ik nederlands grondgebied verlaten heb. De grootste tijd voor een nieuwe reisupdate dus... Ruim drie jaar geleden plaatste ik mijn laatste reisverhaal vanuit Nepal en nu duurt het nog anderhalve maand en zal ik mij op de zelfde plek bevinden. Hetzelfde huis, dezelfde slaapkammer, nog altijd met mijn lieve gastouders en het zelfde land...zou je denken!? Nee ik denk van niet, in de tussentijd is er een hoop gebeurt in Nepal. Nog maar pas geleden is dit mooie maar ook arme land getroffen door een heel zware aardbeving. Het zal voor mij dan ook niet 'zomaar' een vakantietripje worden.

Maaarrrrr.. er gaat nog een heleboel aan vooraf. want dit keer ga ik mijn reis niet in mijn eentje af maar samen met mijn vriend. We vertrekken over 4 weken naar het meest bizarre land van Azië, FUCKING INCREDIBLE INDIA. Ik hoor mensen al denken, wat suf zeg dat je voor een tweede keer naar het zelfde land gaat, er is nog zoveel meer op de wereld. En ja ik moet toegeven dat de wereld heel veel moois te bieden heeft. Maar, waar op de wereld is het tegenwoordig nog veilig?, waar op de wereld kun je tegenwoordig nog zijn wie je wilt zijn, is er een plek op de wereld waar niet gevochten wordt? bestaat er een plaats op deze aarde waar mensen in hun waarde gelaten worden, waar je ook in geloofd? In Europa moet ik in iedergeval niet zijn, ik hoef mijn facebook maar te openen of het gaat over de strijd tegen of voor de vluchtelingen. Zo zijn er ontelbare voorbeelden van plekken, gebieden of landen waar je op dit moment niet met een gerust hart kan reizen. En heel eerlijk, ik heb helemaal geen zin om te vertrekken en vervolgens in een land te komen waar het stikt van de touristen, en met name nedelanders.... ja ik ben een vreemde vogel! India en Nepal, zus en broer zijn landen waar ik niet op vakantie ben, het zijn de plekken en de mensen bij wie ik mij thuis voel. Als een veilige basis waar ik niks hoor over oorlog of ruzie, waar ik geen verschil zie tussen rassen en waar mensen elkaar accepteren, waar verschillende geloven samen kunnen leven en het allerbelangrijkste waar ik zelf kan leven. 5 maanden Nepal heeft mijn leven totaal doen veranderen, het heeft me de ogen geopend hoe mijn eigen leven in Nederland er de komende 65 jaar uit gaat zien, precies.... heel voorspelbaar dus. En voor ik aan mijn vrij voorspelbaar (voorlopige) werkleven in nederland ga beginnen, samen met mijn vriend, wil ik terug naar huis.... heel even op de plek zijn waar ik nog zolang van gedroomd heb, waar ik een jaar lang heimwee naar had, naar het heerlijke eten, de ontzettend lieve mensen, de prachtige witte bergtoppen, en niet te vergeten de meditatieve lijfstijl die de mensen leven. Ik ga mijn lieve vriend de plekken laten zien die mij zo bijzonder zijn, en samen gaan we nieuwe plekken ontdekken en een geweldige tijd tegemoed om het leven hier voor heel even achter ons te laten.

Op 20 november komen we aan in de hoofdstad van India, Delhi en vanuit hier starten wij onze reis met de auto. We zullen richtinge het noorden gaan en trekken hier ongeveer 3 weken voor uit. vervolgens hebben we een heel lange treinreis voor de boeg richting de grens van Nepal. Hier verblijven we in mijn gastgezin en gaan alle mooie plekjes af. En natuurlijk staat er een waanzinnig mooie treking op het programma. na 3 weken neem ik afscheid van dit mooie land ... en gaan we terug naar buurland India om vervolgens de laatste weken te vertoeven in het tropische zuiden.

Ik hoop af en toe een verhaal te kunnen schrijven op mijn reisblog, maar we willen het internet niet te veel opzoeken.... nou zal dit niet een heel grote uitdaging zijn want uit ervaring is er gewoon heel vaak geen stroom hihi.

Namaste Saskia en Pascal.